ترجمه : فرامرز ویسی ،آسیه حیدری

 

اریک امانوئل اشمیت  در ۲۸ مارس ۱۹۶۰ در حومه لیون به دنیا آمد. اولین اثرش را در ۱۱ سالگی نوشت. در سال ۱۹۸۶ موفق به اخذ دکترای فلسفه شد. او نویسنده‌ای است که رویکرد دینی و عرفانی دارد. به مذهب خاصی گرایش نشان نمی‌دهد؛ بلکه به فلسفه دین که اساس آن سرشت و فطرت انسانی است، توجه دارد.

رمان «زمانی که یک اثر هنری بودم» از جمله آثار زیبا و جذاب اشمیت است که در سال ۲۰۰۳ منتشر و تاکنون به زبان‌های ایتالیایی، کره ای، لهستانی، آلمانی، یونانی، پرتقالی، رومانیانی و... ترجمه شده است.

داستان با ماجرای خودکشی جوانی بیست ساله به نام تازیو آغاز می‌شود؛ او بر این باور است که زیبایی و موفقیت‌های برادرانش را ندارد، برهمین اساس از زندگی خود ناراضی است و تصمیم می‌گیرد به آن خاتمه دهد. زمانی که تازیو بر لبه صخره‌های ساحلی ایستاده و قصد دارد خود را به پایین پرتاب کند، صدایی می‌شنود که بیست و چهار ساعت از وی فرصت می‌خواهد. صدا نظر جوان را جلب و او را وادار می‌کند تا صاحب صدا را ببیند...