این اثر از هدایت کمی با کارهای قبلی اش متفاوت است. یعنی در این اثر که به صورت نثر و هم نظم به رشته تحریر درآمده، یکسری از طنزهای انتقادی چه به صورت اجتماعی و چه به صورت فرهنگی با زبان عامیانه بیان می شود که نشان از دل پر درد هدایت دارد، ولی این انتقاد به قدری زیبا و سلیس بیان می گردد که خواننده را به عمق مشکل بیان شده می برد و او را به فکرکردن وامی دارد.