ترجمه : بهناز پیاده

 

دوروتی (دختر کشیش) که در کلیسا بزرگ شده و با آداب آنجا اونس گرفته، خود را موظف به انجام امور می داند و از صبح تا شامگاه مشغول رسیدگی به امور خانه، کلیسا و نیازمندان است و هرگز اتفاق تازه ای در زندگی اش رخ نمی دهد تا اینکه مردی بنام واربورتون و نه چندان خوشنام در همسایگی آنها ملکی می خرد و گهگاه به آنجا می آید. دوروتی از هم صحبتی با آقای واربورتون که به نظر او مردی دنیا دیده است لذت می برد و او را یک دوست می شمارد اما معاشرت دوروتی با وی باعث بروز مشکلات جدیدی در زندگی اش می شود و او را با دنیای بیرون از کلیسا، زشتی ها و زیبایی هایش مواجه می سازد و ...

اورول در این کتاب، قلم انتقادانه خود را از دیدگاه دین بررسی کرده است. دوروتی (دختر کشیش) با پدرش در ملک یک کلیسا زندگی میکند. کشیش که مرد بداخلاق و ترش مزاج است با همه مردم رفتاری بد و تحقیرآمیز دارد و هر روز از تعداد جمعیت نمازگزاران کلیسایش کاسته میشود، زیرا او فردی متعصب است و همیشه با استفاده از کلمات محلک، باعث ترس و وحشت افرادی میشود که به کلیسا می آیند و جزء وظایف دینی اش در خارج از چارچوب کلیسا هیچ مسئولیت دیگری را پذیرا نیست. به دلیل همین خصوصیات پدر و محیط کلیسا، مشکلاتی برای دوروتی پیش می آید که او را با دنیای بیرون از کلیسا، زشتی ها و زیبایی هایش مواجه می کند که پس از کسب تجربیات خاص دوباره به محیط و زندگی در کلیسا بازمی گردد.