پژوهش و نوشته : علیرضا خطیب‌زاده‌

 

دم‌های حضور خیام، دم‌هایی است پیچ‌پیچ و لایه‌لایه که در‌نهایت حضور معنای خود به هیچ می‌رسد؛ هیچی که همه‌چیز در خود دارد، اما حکایت آن همه‌چیز، حکایت آن صندوق اسراری است که در هیچستان رها شده است! این هیچ نه تهی است، نه پوچ، عظمتی است که نهایت آن بِدایتِ آن است و بدایتِ آن نهایت آن؛ این لامکان حیرت‌زاست که گذرگاه اندیشه خیامی است که جهان وجود را به تازیانه‌های پرسشگری خود به حرکت چرخشی وامی‌دارد؛ جهانی که از سکون و یقین از نوعی که خوابی عمیق به همراه می‌آورد، تهی است.

 

بخشی از مقدمه این کتاب