نویسنده : مسعود مهدوی‌پور

 

«زمان» در واقع بعدي از ذهن است كه به خودي خود در طبيعت و هستي بزرگ به شكلي كه در زمين مي شناسيم وجود ندارد. در هان امروز زمان صرفا به عنوان يك وسيله ي اندازه گيري استفاده مي شود تا انسان بتواند اعمال وارزش هاي مربوطه به آن و جهان پيرامون خويش را بهتر بشناسد و به آن ها عمل كند.