ترجمه : خشایار دیهیمی

 

در کل، آدم‌ها بیشتر خوبند تا بد؛ ولی نکته این است که آدم‌ها کم و بیش نادانند. همین بیشی و کمی است که شرارت و فضیلت می‌نامیمش. اما بزرگترین شر چاره‌ناپذیر آن نادانی ا‌ست که خیال می‌کند همه چیز را می‌داند و بنابراین به خود حق کشتن می‌دهد.