در مجموعه «شانس» داستان‌های کوتاهی از مارک تواین گرد هم آمده؛ داستان‌هایی که در آن‌ها دیگر از ماجراجویی‌ و شیطنت‌های نوجوانان خبری نیست و تواین در آن‌ها با زبان طنز، مسایل اخلاقی و انتقادی را بیان می‌کند.

در ابتدای این کتاب نیز متنی کوتاه با عنوان «چگونه داستان تعریف کنیم؟» آمده و در آن داستان فکاهی و تفاوت آن با داستان‌های کمیک به قلم تواین تعریف شده است.

مارک تواین در داستان‌هایش شخصیت‌هایی از طبقات مختلف اجتماعی را به کار می‌گیرد تا مضامین مختلف را نقد کند. آن‌ ‌گونه که مترجم کتاب نیز در مقدمه آورده این‌ داستان‌ها نوعی فکاهی آمریکایی هستند که از دل روایت‌های شفاهی آن فرهنگ نسبتا نوپایی استخراج شده است.

در بخشی از مقدمه کتاب که مترجم آن را نوشته آمده است: «وقتی کار ترجمه داستان‌های کوتاه تواین را شروع کردم در همان ابتدا خیلی توی ذوقم خورد. دیگر خبری از آن نوستالژی‌های شیرین دوران نوجوانی نبود. با یک نویسنده داستان‌های فکاهی مختص بزرگسالان مواجه شده بودم که نوشته‌هایش پی‌رنگ انتقادی داشت و مدام داشت فرهنگ رو به مدرنیته آمریکای قرن نوزدهم را به سخره می‌گرفت. پیش فرض‌هایم در مورد سیاق نگارش او نادرست از آب درآمده بود و این مسئله برایم قدری زور داشت...»

ساموئل لانگهورن كلمنس معروف به «مارك تواين»، نويسنده و طنزپرداز نامدار آمريكايی، در سال 1835 در فلوريدای آمريكا به دنیا آمد. او كه از 11سالگی به‌ علت فوت پدرش مجبور شد در كسوت نقاش در نيويورک و فيلادلفيا كار كند، دوران كودكی‌اش را در روستای «هانيبال» در اطراف رود می‌سی‌سی‌پی گذراند. اين منطقه‌ آرام، بعدها زمينه مهم‌ترين آثار او قرار گرفت. نخستين اثر داستانی مارک تواين «شاهزاده و گدا» بود كه سال 1882 منتشر شد. وی سال 1884 با انتشار «ماجراهای هاكلبری فين» بار ديگر نگاه‌ها را متوجه خود ساخت. اين كتاب از شاهكارهای ادبيات آمريكا محسوب می‌شود و لحن جدی‌تری نسبت به «تام سایر» دارد.