ترجمه : رضا علیزاده

 

امبرتو اکو پيش از آنکه داستان نويس باشد، انديشمند بزرگي در زمينه مباحث نظري سده هاي ميانه، نظريه پرداز و منتقد پست مدرنيسم، اسطوره شناس و به خصوص نشانه شناس است. نخستين رمانش را بسيار دير يعني وقتي سال هاي پاياني دهه چهلم زندگي اش را پشت سر مي گذاشت، نوشت. موفقيت «نام گل سرخ» براي اکو شهرتي افزون دربرداشت، اما دغدغه يي ديگر او را رها نمي کرد: «نام گل سرخ که به پايان رسيد از خودم پرسيدم که آيا اين رمان موردي استثنايي در زندگي من بوده يا مي توانم رماني ديگر بنويسم؟» چهار رمان ديگر که پس از نام گل سرخ، از امبرتو اکو روانه بازارهاي کتاب شد، ضمن اينکه احتمالاً اين دغدغه اکو را کم رنگ تر کرد، باعث تثبيت نام او به عنوان يک داستان نويس شد.

 

بائودولينو مانند بسياري ديگر از آثار پست مدرنيستي وجهي رمانس گونه دارد. فضاي تاريخي اين اثر نخستين نشانه يي است که ما را بدين سمت راهنمايي مي کند. «بائودولينو» مانند رمان ديگر اکو «نام گل سرخ» در قرون وسطي مي گذرد، اما به جز اين از بسياري عناصر ديگر خاص رمانس نيز استفاده مي کند. رمان سراسر شرح سفرهاي دور و درازي است که بائودولينو ماجراجويانه پشت سر مي گذارد.