نویسنده :بهاءالدین خرمشاهی

خرمشاهی در این کتاب در ادامه‌ی پژوهش‌های حافظشناسی خود 14 مقاله که نتیجه بازنویسی از سخنرانی‌های موسسه نشر و پژوهش فرزان است را گرداوری کرده است. هر یک از این مقالات با موضوعی مستقل از یکدیگر ولی مرتبط نگاشته شده‌اند. 5 مقاله اول این کتاب حول محور قرآن‌پژوهی در مطالعات حافظشناسی است. مقاله ششم تحت عنوان «حافظ در فرهنگ ما و فرهنگ ما در حافظ» یکی از کلیدی‌ترین مقالات این مجموعه است. در این مقاله به طور خلاصه از عمق و ارزش جایگاه حافظ در فرهنگ ایران سخن گفته است. بخشی از این فصل با عنوان «حافظ، حافظه ماست» با تاثیرپذیری از روانشناسی یونگ، به شرح و تفصیل پرداخته است. مقاله هفتم از این مجموعه به علاقمندان منابع و مراجع مرتبط با حافظشناسی را معرفی می‌کند. در مقاله هشتم تحت عنوان طنز حافظ که مفصل‌ترین بخش این کتاب است، نمونه‌هایی از وجود طنز در اشعار حافظ را آورده است. در فصل بعدی نویسنده به دنبال پاسخگویی به این سوال که آیا حافظ شیعه است بی‌طرفانه شواهدی را می‌آورد. مقاله دهم این مجموعه اشعار عاشقانه حافظ را از اشعار عارفانه وی تمییز می‌دهد. مقالات یازدهم، دوازدهم و سیزدهم در این مجموعه از باب عرفان، حکمت، فلسفه و معرفت شناسی اشعار حافظ را مورد نقد قرار می‌دهد. در فصل چهاردهم شبحات پیرامون فال حافظ به چالش کشیده می‌شود.