امیرحسین الهیاری

کتابی که پیش رو دارید اثری است پژوهشی در باب موضوع سلامت در شاهنامه. با توجه به اینکه شاهنامه یک اثر ادبی است، در بخش‌هایی از آن به موضوع سلامت جسم و روح انسان نیز اشاره‌شده است، مثلا درباره‌ی سلامت جسم می‌خوانید: زنیرو بود مرد را راستی / ز سستی کژی زاید و کاستی. همچنین در بیت: چو شادی بکاهد، بکاهد روان / خرد گردد اندر میان ناتوان ، به موضوع سلامت روان انسان اشاره دارد... در بخشی از متن این کتاب می‌خوانید: « شاهنامه‌ی فردوسی، نامه‌ی خرد است و نسخه‌ی سلامت و در عین سند بودن در تاریخ و اسطوره‌، از مرزهای داستان و شعر و روایت فراتر می‌رود. در تشریح واژه‌ی سلامت در ادامه به‌جایی خواهیم رسید که گفته می‌شود علی‌رغم همه‌ی تعاریف و دستورالعمل‌های جهانی ارائه شده، هر جامعه باید خود مسیرهای دست‌یابی به آن مفهوم ناب را بر اساس سنت‌های جاری در خود بیابد تا آن مسیرها برایش پذیرفتنی و به کار بستنی باشد. شاهنامه، نقشه‌ی مسیرهای منتهی به‌سلامت است‌. بهترین نمونه‌های انسان سالم، چه سلامت جسمانی و روانی و چه معنوی یا اجتماعی، در شاهنامه وجود دارند و این نوشته کاوشی است در آن معدن عظیم.»