نویسنده : محمد شجاعی

موضوع محوری این کتاب ، همانطور که از نام آن بر می آید، معاد است. نویسنده در دو بخش مستقل به مقوله معاد می پردازد .

آیت الله شجاعی در بخش نخست از معاد و بازگشت همه موجودات به سوی خدا سخن می گوید و در این خصوص به آیات و روایات استناد می کند و به دیدگاه فلاسفه به ویژه صدر المتالهین شیرازی می پردازد و معتقد است همه موجودات عاشق لقاء الله هستند.  در پایان این بحش به این نکته اشاره می شود که لقای حق برای برخی با اسماء جمال و برای برخی با اسماء جلال است.

بخش دوم کتاب که از نظر حجم بخش اصلی کتاب را تشکیل می دهد با استفاده از آیات و روایات و دلایل عقلی و شواهد عرفانی معاد انسانی را بررسی و تحلیل می کند .در لابلای مباحث به ماهیت مرگ و ارتباط روح با بدن در عالم برزخ می پردازد. در این بخش نویسنده به حرکت و تکامل روح پس از جدا شدن از بدن ,تجرد روح ,عوالم سه گانه هستی و چگونگی پاداش و عِقاب اخروی  می پردازد .

انسان در مسیر بازگشت به سوی خدا عوالمی را طی می کند که نخستین آنها پس ازمرگ عالم برزخ است .نویسنده در این حیطه در قالب 4 فصل به ویژگی ها و خصوصیات این عالم و انسان هایی می پردازد که پس ازپایان یافتن زندگی و فرا رسیدن مرگ به آن گام می نهند .

فصل دوم به مقوله زمان در عالم  برزخ  می پردازد و اثبات می کند زمان از ابعاد عالم جسمانی است و در آن عالم راه ندارد .فصل سوم مربوط به آمال و آرزوهای برخیان است و اینکه خصوصیات عالم برزخ و عوالم بعدی قابل فهم نیست .فصل چهارم به مراتب حیات و ادراک انسان در هر مرتبه می پردازد .