نویسنده : ‌محمدعلی موحد

در مقدمه این کتاب آمده است: حق چیز خوبی است و هرچیز خوبی ممکن است مورد سوء استفاده قرار بگیرد. واژه حق عمدتاً به دو چیز دلالت دارد؛ در یک معنی حق اشاره است به ذات مقدس و متعالی پروردگار...، و در معنای دیگر مراد از حق قدرت و امتیاز و اختیاری است که در اجتماعی بشری به یک شخص(خواه حقیقی و خواه حقوقی) اعطا شده باشد، و در همین معنی اخیر است که احتمال سوء استفاده از آن توجه به صاحب‌نظران علم حقوق را به خود معطوف می‌دارد.

کسی که در مقام اعمال و اجرای حق خود برآمده است در نظر اول هیچ ایرادی متوجه او نیست. حقی که نشود از آن برخوردار شد معنی و مفهوم خود را از دست می‌دهد، اما استفاده هم بد و خوب دارد. چه ملاک‌هایی ممکن است برای تشخیص استفاده بد از استفاده خوب مورد نظر قرار گیرد؟