نویسنده : ژان کوکتو

    ترجمه : پریسا رسولی

در سال 1523 ميلادي در آلمان‌، در حالي که مبارزات سياسي‌ـ مذهبي‌، به رهبري مارتين لوتر، به پيشرفت‌هاي قابل توجهي دست يافته و موجب نگراني امپراتور و حاکميت کاتوليک شده است‌، در شهري نزديک مرز سوئيس‌، «هانس» دهقان جوان‌، مطابق يک سنت قديمي به عنوان «باکوس» يا همان به اصطلاح «پاپ ديوانگان» برگزيده مي‌شود. هانس، حاکم هفت روزه که همه او را ابله دهکده مي‌انگاشته‌اند‌، همين که به اين منصب برگزيده مي‌شود، نقاب از چهره بر مي‌دارد. بذل و بخشش را آغاز مي‌کند‌، زندانيان را آزاد مي‌کند‌، ماليات ناعادلانه را بر مي‌چيند و حتي در صحنه‌اي رو در روي کاردينال، فرستاده‌ي ويژه‌ي رم، جامعه‌اي را مي‌ستايد که اساس آن نيکوکاري است‌؛ گونه‌اي نوع‌دوستي حکومت‌ستيز که ارکانش بخشش و آزادي و عشق است. با اين حال‌، اين‌گونه به چالش کشيدن قدرت حاکم‌، از آن رو که با عادات مألوف جامعه نمي‌خواند، نه تنها عموم را با او همراه نمي‌کند، نفرت عمومي را نيز برايش به ارمغان مي‌آورد و سرانجام تلخي برايش رقم مي‌زند.