(پدران،پسران و سرزمینی که آنها را از هم جدا می‌کرد)

نویسنده : هشام مطر

    ترجمه : مژده دقیقی

هشام مطر نويسنده اهل ليبي است كه در سال ١٩٧٠ در نيويورك سيتي متولد شد. پدر او در آنجا در سازمان ملل كار مي كرد و البته در همان دوران كودكي، هشام مطر به همراه خانواده اش به ليبي برگشت. اما به دليل وضعيت سياسي حاكم بر ليبي در دوران حكومت قذافي، خانواده هشام مطر مجبور به ترك كشور شدند و او نيز به همراه خانواده اش مدتي در قاهره زندگي كرد و سپس به لندن رفت. هشام مطر در لندن بود كه پدرش كه از مخالفان سياسي به شمار مي رفت در قاهره ربوده شد و بعد هم معلوم نشد چه بر سر او آمده است. مطر در سال دوهزار رمان «در كشور مردان» را نوشت كه اگرچه اولين رمان او به شمار مي رفت اما با استقبال زيادي روبه رو شد.

 «روایت بازگشت» رماني است كه در سال ٢٠١٦ نوشته شد و به بازگشت هشام مطر به وطنش مربوط است، بازگشتي به اميد يافتن نشانه اي از پدر مفقودالاثرش. «پدران،پسران و سرزمینی که آنها را از هم جدا می‌کرد»، عنوان فرعي «روایت بازگشت» است. اين رمان روايتي است درباره سياست، تاريخ و همچنين هنر كه در آن به سرگذشت ملتي پرداخته شده كه تغييرات و بحران هاي زيادي را پشت سر گذاشته اند و همواره با خشونت ناشي از اعمال قدرت مواجه بوده اند. در پشت جلد كتاب، بخشي از معرفي نيويورك تايمز از اين كتاب آمده كه در آن مي خوانيم: «كتاب  روایت بازگشت، از سويي يك داستان معمايي مهيج است درباره نويسنده اي كه مي خواهد از سرنوشت پدرش كه سال هاست اسير چنگال حكومت ظالمانه و ديكتاتوري معمر قذافي ست، سر دربياورد. از سوي ديگر، تلاش پسري است براي روبه رو شدن با روح پدري كه با غيابش، در نيم بيشتر عمر خود او حضور داشته است.» هشام مطر از جمله نويسندگان عرب است كه امروز شهرتي جهاني دارد و رمان «روایت بازگشت» او در سال ٢٠١٧ برنده جايزه پوليتزر شد. در بخشي از اين رمان مي خوانيم: «در اين روزهايي كه در بنغازي سپري مي شوند، اغلب اوقات يك دل بستگي عجيب نسبت به آجدابيا در خودم احساس مي كنم. هرگز وقتي كودك بودم چنين احساسي نداشتم. اين احساس در طول سال ها در من رشد كرده بود و حالا ديگر اشتياقم نسبت به طرابلس – جايي كه در آن زندگي و كودكي ام را سپري كرده بودم- و همچنين بنغازي – جايي كه با برادرم تابستان ها را در آنجا همراه با بچه هاي فاميل سپري مي كرديم- كم شده بود و دل تنگ آجدابيا بودم؛ همان شهر ساده و بي آلايشي كه وقتي بچه بودم هرگز آن را دوست نداشتم.»