نویسنده : لیلین هلمن

    ترجمه : آزاده شاهمیری

لیلیان فلورنس هلمن در ۲۰ ژوئن ۱۹۰۵ در نیواورلئان به دنیا آمد. پنج سالش که بود همراه خانواده‌اش به نیویورک رفت. او بین سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴ در دانشگاه نیویورک و در سال ۱۹۲۴ در دانشگاه کلمبیا تحصیل کرد اما تحصیلاتش را به پایان نرساند.

هلمن پیش از این‌که نمایش‌نامه بنویسد ژانرهای ادبی دیگری را تجربه کرده بود. او داستان کوتاه و شعر می‌نوشت. در سال ۱۹۲۸ یا ۱۹۲۹ بود که دو تا از داستان‌هایش در مجلهٔ پاریس کامت که آرتور کوبر در آن کار می‌کرد، چاپ شد. لیلیان و آرتور با هم ازدواج کردند و در پاریس زندگی می‌کردند. این داستان‌ها داستان‌های زنانه‌ای بودند.

هلمن پیش از نوشتن نمایش‌نامه «زمان کودکان» با لوئیز کرانبنرگر نمایش‌نامه‌ای نوشت به نام «ملکهٔ بزرگوار» که دربارهٔ خانواده‌ای سلطنتی بود که می‌خواستند بورژوا باشند. آن‌ها از طبقهٔ متوسط گریزان بودند. داشیل همت می‌گفت نمایش خوبی نبود. او از تئاتر خوشش نمی‌آمد و همیشه از لیلیان می‌خواست که رمان بنویسد.

در بین نمایش‌نامه‌نویسان بزرگ آمریکایی لیلیان هلمن جایگاه ویژه‌ای دارد. اولین نمایش‌نامهٔ او «روباه‌های کوچک» نام داشت. هلمن در کل هفت نمایش‌نامهٔ اوریژینال و هفت نمایش‌نامهٔ اقتباسی نوشت.

هلمن علاوه‌بر نمایش‌نامه، فیلم‌نامه‌های بسیاری هم نوشت که از آن جمله می‌توان به ستارهٔ شمالی و روباه‌های کوچک اشاره کرد.

هلمن در طول دوران فعالیت هنری‌اش جوایز بسیاری دریافت کرد که جایزهٔ انجمن منتقدین نمایش نیویورک یکی از آن‌هاست. او دو بار هم به خاطر نوشتن فیلم‌نامه‌های روباه‌های کوچک و ستارهٔ شمالی کاندیدای دریافت جایزهٔ اسکار شد.

لیلیان هلمن ۳۰ ژوئن سال ۱۹۸۴ درگذشت.