(فيلم‌شناسي سينماي ايران 1382-1373)

نویسنده : عباس بهارلو 

«فيلمشناخت ايران» در وهله‌ي نخست مي‌توانست به سياق «فرهنگ»هاي رايج فيلم، که از شناسنامه‌ي فيلم‌ها فقط به ذکر چهار پنج مورد اصلي بسنده مي‌کنند تهيه شود، اما از لحاظ محدوديت‌هايي که اين شيوه‌ي «فرهنگ‌نويسي» دارد لازم بود که اين مجموعه از بعضي جنبه‌ها خارق عادت باشد؛ مثلاٌ همه‌ي مشخصاتي که در ابتداي حلقه‌ي اول و آخر فيلم‌ها ثبت است استنساخ و درج شوند؛ به اين دليل ساده که همه‌ي اين اطلاعات جزو شناسنامه‌ي فيلم هستند و براي ثبت در تاريخ سينماي ايران و استفاده از پژوهش‌هاي متنوع و خاص‌تر، مثلاٌ پژوهش درباره‌ي صدابرداران، تدوين‌گران، دستياران کارگردان و فيلم‌برداران، منشي‌هاي صحنه، فعاليت لابراتوارها، عکاس‌ها و نظاير اين‌ها، دير يا زود، به‌کار خواهند آمد.