نویسنده : تری ایگلتون

    ترجمه : اکبر معصوم‌بیگی

هيچ متفكرى به اندازه‏‌ىِ ترى ايگلتون به رابطه‏‌ىِ ايدئولوژى، سياست و فرهنگ به‌‏طور اعم و ادبيات به‌‏طور اخص نپرداخته است...

در ميان نظريه‌‏پردازان ادبى و منتقدانِ فرهنگىِ جهانِ انگليسى زبان شايد به جرئت بتوان گفت كه هيچ متفكرى به اندازه‏‌ىِ ترى ايگلتون به رابطه‌‏ىِ ايدئولوژى، سياست و فرهنگ به‏‌طور اعم و ادبيات به‌‏طور اخص نپرداخته است. دغدغه‏‌ى ايگلتون با مسئله‌‏ى ايدئولوژى از نخستين آثار او در دهه‌‏ى شصت ميلادى آغاز شد و با شكسپير و جامعه (۱۹۶۷)، اسطوره‌‏هاى قدرت: پژوهشى ماركسيستى در خواهران برونته (۱۹۷۵)، انتقاد و ايدئولوژى، پژوهشى در نظريه‏‌ى ادبى ماركسيستى (۱۹۷۶)، ماركسيسم و نقد ادبى (۱۹۷۶)، كاركرد نقد (۱۹۸۴)، و درآمدى به نظريه‌‏ى ادبى (۱۹۸۶) ويليام شكسپير (۱۹۸۶) ايدئولوژى زيبايى‌‏شناسى (۱۹۹۰) و بسيارى آثار ديگر ادامه يافت. با اين‌‏همه، اوج درگيرى فكرى ايگلتون را با مسئله‏‌ى ايدئولوژى بايد در كتاب حاضر، درآمدى بر ايدئولوژى، يافت. ايگلتون در دهه‌‏ى ۱۹۹۰در ضمن كار گسترده‏‌ى خود در زمينه‏‌ى نقد فرهنگى و ادبى كوشيد در زمان‌ه‏اى كه در برخى محافل نظرى، اعم از راست و چپ، بر طبل «پايان ايدئولوژى»، «پايان تاريخ»، «پايان هنر»، «پايان مؤلف» و بسيارى «پايان‌‏»هاى مرگ‌بار و يأس‏‌آور ديگر مى‌‏كوبيدند، راه گريزى از اين فضاى فاجعه‌‏آسا بجويد و مفهوم ايدئولوژى را به زبانى روشن، صريح و انتقادى بشكافد و از نو تعريف كند.