نویسنده : میخائیل بولگاکف

    ترجمه : مهران سپهران

بولگاف در مقایسه با دیگر نویسندگان هم عصر خود به آثاری با تفکرات تخیلی و فانتزی معروف است. او با لحنی سخره‌آمیز زندگی مردمی خیالی را خلاقانه به‌نگارش در آورده است. سبکی که برگرفته از سنت روزنامه‌نگاری قرن نوزدهم فرانسه است. در بخشی از این نمایشنامه می‌خوانیم: «گنادی: چیه مثل طوطی تقلید می‌کن؟ درست حرف بزن. متلکین: به چشم. پشت «ماری استوارت» داغون شده، گنادی پانفیلوویچ. گنادی: یعنی که من بیام برات پشتش رو درست کنم. الکی می‌ری سر چیزای بیخود... رفوکاری! متلکین: کلا سوراخ سوراخ شده گنادی پانفیلوویچ. همین چند وقت پیش رفتم پایین دیدم از میونش کارگرهای صحنه دیده می‌شن... (تلفن روی میز زنگ می‌زند.) گنادی: وصله‌ش کن. (گوشی را برمی‌دارد.) بله؟ بلیت مجانی نداریم. وجدان داریم. (گوشی را می‌گذارد.) خیلی عجیبه. تو تراموا نشسته باشن از کنترلچی بلیت مجانی نمی‌خوان، همین که وارد تئاتر می‌شن، انگار خیریه باز کردیم، انتظار دارن مجانی باشه. این دیگه بی‌شرمیه. ای ای... بی‌شرمیه.» از دیگر آثار این نویسنده و نمایشنامه‌نویس روسی می‌توان به «دل سگ»، «آدم و حوا»، «سعادت»، «ایوان واسیلویچ» «مرشد و مارگریتا» و... اشاره کرد.