نویسنده : فریدریش دورنمات

    ترجمه : حمید سمندریان

نويسنده: ... در نظر طبقات عادي مردم، ما نويسندگان از قديم، از نظر اخلاقيات، هيولا محسوب ‌شديم!... ولي هميشه اين‌طور نماند. اول دنيا از ما وحشت کرد. ولي به مرور زمان فقط به همين علت که ما انسان‌هاي وحشي‌اي هستيم، به ما علاقه‌مند شد. ما از نظر مرتبه‌ي اجتماعي چنان ترقي کرديم و شاخص شديم که به ديدة مافوق بشر نگاه‌مان مي‌کردند...دادستان: من شما را زجر نمي‌دهم. شما خودتان، خودتان را زجر مي‌دهيد... براي شما مهم اين است که بدانيد آيا کسي را کشته‌ايد يا نکشته‌ايد. انسان اغلب آدم مي‌کشد بدون اين‌که خودش متوجه بشود... شما از حقيقت مي‌ترسيد.