نویسنده : آرتور شوپنهاور

    ترجمه : علی عبداللهی

آرتور شوپنهاور، بدبین تمام‌عیاری که حتی سرنوشت بر بدبینی‌اش صحه گذاشته بود، باور داشت که زندگی در اصل برای این به وجود نیامده که «از آن لذت ببریم بلکه باید آن را پشت سر بگذاریم، و بگذاریم که بگذرد.» 
 

«هنر زنده ماندن» پنجمین دفتر از مجموعه هنرهای شوپنهاور است، که پس از هنر رنجاندن، هنر رفتار با زنان، هنر خوشبختی و هنور خودشناسی منتشر شده است. در پیشگفتار راهگشای آغاز کتاب، نمونه‌هایی برجسته از میان‌نامه‌های شوپنهاور به مادر و خواهرش عینا آمده است، آن هم از میان نامه‌هایی که هیچ‌کدام‌شان تاکنون به فارسی ترجمه نشده‌اند. 

نامه‌ها دانسته‌های ارزشمندی از زندگی شخصی فیلسوف به خواننده ارائه می‌دهد و کلید ورود به زندگی یگانه، جنجالی و پرماجرای او نیز به شمار می‌روند. نامه‌ها افزون بر بازگویی برخی مسائل شخصی از زندگی شوپنهاور، از جمله بگومگوها و دعواهای خانوادگی او با خواهر و مادرش بر سر ارث و میراث، از ذائقه‌ غذایی و ساعات گشت‌وگذار روزانه‌اش هم می‌گویند، و باز به کمک همین نامه‌ها، پژوهشگری طی جستاری دقیق به محاسبه ارزش املاک و دارایی‌های شوپنهاور به پول امروز پرداخته و نحوه مدیریت اموالش را به روشنی بازگو کرده است. خواننده ضمن آشنایی با برنامه مطالعاتی و زمان تدوین آثار سرنوشت‌ساز فلسفی به نکات ناگفته دیگری از زندگی شوپنهاور پی می‌برد.