نویسنده : سایمون استیونز

    ترجمه : حمید دشتی 

نمایشنامه «بلوبرد» خیلی از فیلم «شب روی زمین» جیم جارموش تأثیر گرفته است. آن را کمی پیش از نوشتن نمایشنامه دیدم و از ایده و ساختار اپیزودیک کار بسیار خوشم آمد. اغلب، شب‌ها تنهایی از این سر تا آن سر لندن راه می‌رفتم و تنها آدم هوشیار در این شهرِ مست بودم. ترس‌های مردانه‌ی من از پدر بودن در قالب این نمایشنامه شکل گرفت.
تجربه‌ی نگارش «مرغ‌های ماهی‌خوار» هم خشن و هم الهام‌بخش بود. دانش‌آموزان روحیات مختلفی داشتند: آسیب‌دیده و حساس، خشن و مهربان، بامزه و ظالم، با فکر و بی‌فکر بودند. من می‌خواستم این تناقضات را در نمایشنامه‌ام نشان دهم و راجع به بچه‌هایی بنویسم که تمام این خصیصه‌ها را در خود دارند.
برای نوشتن نمایشنامه «پورت» برای مدتی سعی می‌کردم نمایشنامه‌ای درباره‌ی مردی بنویسم که به زادگاهش استاک پورت برمی‌گردد. من در دوره‌ای بزرگ شده بودم که تحت نفوذ فمینیسم بود و این موضوع که مردی بتواند شخصیت زن خلق کند، رد می‌شد. اما لئو باتلر، یک نمایشنامه‌نویس مرد بود که یک قهرمان زنِ قوی در نمایشنامه‌اش خلق کرده بود. من هم تصمیم گرفتم همین کار را با نمایشنامه‌ی «پورت» انجام بدهم.
                                                                                                                                                                                                          از مصاحبه‌ی مترجم با نویسنده