نویسنده : علی‌محمد افغانی

«بسیاری از افرادی که در زندگی شخصی من حضور داشته و تاثیری بر من گذاشته‌اند در داستان‌های من هم حضور دارند. تصور اینکه نویسنده چیزی به کلی خیالی می‌نویسد اشتباه است. نویسنده نمی‌تواند با خیال چیزی بنویسد. البته نویسنده می‌تواند چیزی از کشف و شهود را مطرح کند که حتا زنده‌تر از واقعیت است.» این گفته‌ی یکی از قدیمی‌ترین رمان نویسان ایران است ؛ علی محمدافغانی .

گزیده ای از کتاب دکتر بکتاش : 

«از شک تا یقین، راه درازی است که اگر علاقه یا انگیزه خاصی دست‌اندر کار نباشد، هر تازه آمده ناتوانی قادر به طی آن نیست. دکتر دیر‌باورانه ،‌ولی با خوش قلبی در چهره گوینده این کلمات، آقای ناصرزاده، خیره مانده بود. افکار ابر‌گونه مبهمی در پس پرده مغزش می‌گذشت. آن قدرها دور نبود که مرد در گفته‌های خود راست می‌گفت. منتها کمی غلومی‌کرد. در دنیا آدم‌های خوش‌نیت و به اصطلاح با صفایی که برای دوستان و همکاران و بطور کلی اطرافیان خود همیشه منشا خیر و برکت بوده‌اند، کم پیدا نمی‌شود. اینقدر که بد روی زمین هست، در هر زمان، دو اینقدر خوب پیدا می‌شود. خوبی و خیر یک دشمن دارد و آن بدی است. ولی بدی دو دشمن دارد: خوبی و خود بدی…»