نویسنده : ابراهیم یونسی

ابراهیم یونسی،نویسنده و مترجم و مورخ تاریخ کردستان و نخستین استاندار کردستان در بعد از انقلاب سال ۱۳۰۵ در شهر بانه متولد شد

از این نویسنده پیشکسوت در سال 1382 به همراه محمود دولت‌آبادی در جشنواره داستان‌نویسی عذرا تقدیر شد. همچنین انجمن ‌آثار و مفاخر فرهنگی نیز در همین سال در مراسمی از تلاش‌های وی تقدیر کرد.

یونسی هم در تاریخ ادبیات، هم اثر سیاسی، هم تاریخ جنگ و هم رمان ترجمه و تالیفاتی دارد.

در آغاز کتاب زمستان بی‌بهار، می‌خوانیم:
 

 مادرم جيغ مى‌كشد، مادربزرگ دستپاچه است… بيست و هفت رمضان است. خاله رابعه هنّ و هن‌كنان رسيده است، ماتش برده است… مادرم جيغ مى‌زند ــ و من بى‌تابم و درجا وول مى‌خورم. بيست و هفت رمضان است، سال هزار و… بقيه‌اش را نمى‌دانم… آنها هم نمى‌دانند. مادربزرگ فقط مى‌گويد بيست و هفت رمضان ــ و هميشه هم با تعجب ــ كه با اين حال چرا اين همه نااهل! بيست و هفت رمضان سال هزار و… روز تولد من است…

خاله رابعه رفته است ماما را صدا كند ــ درد مادرم شدت كرده است، من بيتابم، بازيم گرفته است ــ مادربزرگ بيقرار است. واى اين خاله رابعه چقدر طول داد! خاله رابعه همسايه ما است… همسايه همه است. بيخود و بى‌جهت براى همه كار مى‌كند، براى همه فرمان مى‌برد، بى‌هيچ توقّعى، و سپاسگزار همه است ــ بيخود و بى‌جهت. خانه كسى چيزى نمى‌خورد، هميشه همه چيز خورده است، و همه چيز را همين الآن خورده… خدا زياد كند! با اين همه مقدمش در هيچ خانه‌اى گرامى نيست، هرچند همه به او كار مى‌سپارند، و او كار همه را انجام مى‌دهد، بى‌هيچ چشمداشتى… عيبش اين است كه همه را همسر و همبر خود مى‌داند…