نویسنده : بزرگ علوی

بزرگ‌ علوی نويسنده‌ نو پرداز ايرانی‌ دوره‌ معاصر در سال‌1283 ه.ق‌ در خانواده‌ای‌ بازرگان‌ و مشروطه‌ خواه‌ به‌ دنيا آمد.وی‌ در كودكی براي‌ ادامه‌ تحصيل‌ به‌ آلمان‌ فرستاده‌شد و پس‌ از اتمام‌ تحصيلات‌ مقدماتی‌ و عالی‌ به‌ ايران‌ بازگشت‌ و به‌ تدريس‌ و نويسندگی پرداخت‌ . علوی‌ در سال1323 سردبيری‌ مجله‌ ادبی‌ پيام‌ نو را بر عهده‌ گرفت‌ و طی‌ اين‌سالها با همكاری‌ صادق‌ هدايت و مجتبی مينوی‌ كه‌ از دوستان‌ صميمی او بودند فعاليتهاي‌ادبی‌ مختلفی‌ انجام‌ داد و يك‌ رمان‌ و دهها داستان‌ كوتاه‌ را به‌ چاپ‌ رساند; ولي‌ بنابه‌ دلايل‌ سياسی و گرايشات‌ توده‌اي چندی در زندان بسر برد و كتب وی از سال1332 لغايت 1357 اجازه‌ چاپ‌ نيافت‌ و خود نيز طی‌ اين‌ سالها در اروپا بسر برد. بزرگ‌ علوی‌ پس‌ از پيروزی‌ انقلاب‌ اسلامی به‌ ايران‌ بازگشت‌ و پس‌ از چندی‌مجددا رهسپار آلمان‌ شد. علوی‌ طی‌ سالهای‌ اقامت‌ طولانی خود در آلمان‌ سمت‌ استادی‌ دانشگاه‌ برلين‌ را بر عهده‌ داشت‌ و پس‌ از بازنشستگی‌ نيز به‌ پژوهش‌ پرداخت‌ . وی‌ در طول‌ زندگی‌ خود كتب‌ متعددی‌ نوشت‌ كه‌ برخی از آنها به‌ دليل‌ سبك‌ خاص‌نگارش‌ از كتب‌ معروف‌ فارسی‌ بشمار می‌ آيند.