نویسنده : مولیر

نمايش‌نامه‌ها و مترجمان جلد اول مجموعه‌آثار مولير به قرار زير است: آقاي دوپورسونياک، پرهام آل‌داوودو نيما قدرتي/ ژرژ داندن يا شوهر سردرگم، آزاده پيله‌وريان و سميه توحيدي/ بورژواي اشراف‌منش، اعظم‌سادات ايزدي و مينا رحيمي/ عشاقِ باشکوه، فريده مشتاقي و آرزو حسينقلي/ نيرنگ‌هاي اسکاپن، مينا اعلايي و مسعود پاکروانفر/ کنتس دسکاربانياس، نسرين فخري/سيسيلي يا نقاش عشق، مهناز احدي و ياسمن حسني/ طبيب پرنده و حسادت آقاي کلافه، دکتر محمدجواد کمالي/ زنان دانشمند، مهشيد نونهالي.

ترجمه ی دیرهنگام مجموعه آثار یکی از بزرگ ترین نمایش نامه نویسان جهان و فخر تئاتر کلاسیک فرانسه، اگر یک اشتباه فرهنگی نباشد، دست کم غفلتی درخور مؤاخذه است؛ به ویژه که اولین آشنایی فرهیختگان ما با ادب و هنر غربی و کلا تئاتری با دیالوگ انتقادی، با آثار مولیر و اقتباس و الهام از نمایشنامه های او بود که آغاز شد. چندان که اگر بخت آشنایی با مولیر دست نمی داد، ما امروز نه نوشته ای از میرزا فتحعلی آخوندزاده داشتیم و نه نمایشنامه ای از میرزا آقا تبریزی. همه می دانند تاسسیس دارالفنون و جدی شدن ترجمه ی متون، سرآغازی بود تا روشن اندیشان آن دروه با استفاده از شکل کمیک و محتوای انتقادی آثار مولیر، برای نقد پایه های پوسیده ی حکومت مستبد قاجار، افشای فساد فراگیر اجتماعی آن دوره، و نشان دادن عقب ماندگی فکری و فرهنگی آن نظام، دست به ترجمه و اقتباس و بعدها نوشتن به سبک و شیوه ی او بزنند.