نویسنده : طیبه گوهری

گلوگاه برنده‌ی جایزه‌ی ادبی هفت اقلیم تقدیر شده‌ی جایزه‌ی مهرگان ادب

بلد را دیدیم،کمی جلوترپشت به ما ،لابه‌لای نی‌های سبز ،زیپ شلوار شش‌جیبش را پایین کشید ،امیر به من نگاه کرد و با نوک کفش زد زیر قوطی کنسرو خالی . قوطی پرت شد جلوی پای سگی که دمش را پرچم کرده بود  و روبه‌رویمان ایستاده بود .سگ گوشهایش را سیخ کرده بود و داشت از روبه‌رو به بلد نگاه می‌کرد .باد داغی پرزهای روی سرش را پوش کرده بود به یک سمت . 
خورشید هم از بالای سرمان مثل گلوله‌ای سربی که زیرش آتش باشد ،سرخ بود .بلد خودش را تکانی داد و زیپ شلوارش را بالا کشید و برگشت . رگه‌های سرخ متورمی افتاده بود روی سفیده‌ی چشمهای امیر و اشک از کناره‌های چشمش راه باز کرده بود و غبار صورتش را می‌شست . 
بلد تا رو برگرداند و امیر را دید ،حساب کار آمد دستش . پیش آمد دست امیر را گرفت و برد سمت قایق وارویی که تا نیمه در گل فرورفته بود . نشاندش روی قایق .اول قایق لق زد و بعد ثابت ماند . 
                                                                                                                                                                                                                       از متن کتاب