نویسنده : فردریش دورنمارت

    ترجمه : حمید سمندریان

در دراماتورژي دورنمات «فقر» نيرومندتر از ملاک‌هاي اخلاقي بشر است. در «ملاقات بانوي سالخورده» نيروي ثروت کليه‌ي ملاک‌هاي با ارزش را بي‌اعتبار مي‌کند و از بي‌گناهان جنايتکار مي‌سازد.اما تقصير به گردن هيچ‌کس نمي‌افتد چرا که قرباني و جلاد هردو دربند و اسير نيرو‌هاي مخرب يک‌ديگرند که از ميان برداشتن‌شان تا به امروز ممکن نشده. زيرا همه‌ي رشته‌ها به هم مربوط‌اند و يقه‌ي مسئول خاصي را نمي‌توان چسبيد. چون ما مطلق هستيم و به تاريخ بسته‌ايم. دورنمات در عدالت مطلق، بي‌عدالتي را معرفي مي‌کند و در ايمان کفر را آدم‌هاي او مدام در تلاش‌اند که در اين دنياي بي‌در و پيکر و وانفسا تغييري ايجاد کنند. همگي با فکر و قصدي استثنايي پا به ميدان مي‌گذارند ولي «دن‌کيشوت‌وار» مسخره مي‌شوند .