(تاریخ فلسفه غرب 4)

نویسنده : جان کاتینگهام

    ترجمه : محمدسعید حنایی‌کاشانی 

جان كاتينگهام با توجه به كوشش هاي سه فيلسوف بزرگ عقل گرا_ دكارت، اسپينوزا، لايبنيتس_ را در پي مي گيرد كه براي دست و پنجه نرم كردن با نقش تازه انسان در طبيعت و فراهم كردن فهمي يك دست از وقعيت به طرح نظام هاي نوين فلسفه پرداختند. او نخست در صدد نشان دادن اين امر است كه انديشه هاي آنان تا چه اندازه از نزديك به يكديگر مربوط اند، و سپس به تحليل شيوه هاي دست و پنجه نرم كردن آنان با مباحث مناقشه انگيزي همچون نسبت ميان ذهن و بدن و طبيعت جوهر و نحوه رسيدن به آزادي و زندگي پربار انساني مي پردازد. او به شيوه اي سخت انتقادي انديشه هاي نان را مي سنجد و، در انجام دادن اين كار، توانايي آنان را در پرداختن به مباحث بزرگ فلسفی آشكار مي كند كه امروز هنوز بسيار زنده اند.