نویسنده : محمدرضا زمانی

کتاب «در دهان اژدها» شامل 10 داستان کوتاه است  که با ظاهرا با دقت خاصی به دنبال هم چینش یافته اند و هر کدام شاید برشی از زندگی ما باشند.
زبان بی تکلف و ساده کتاب، خواندن داستان های آن را آسان کرده، ولی فکر آدم را برای مدت ها به لایه های دیگری از زندگی سوق می دهد که شاید ناشی از ایده هایی نو باشد که در محتوای عمیق تر نوشته ها وجود دارد. مساله تنهایی و ميل خودخواسته تنهایی است. تنهایی خودخواسته٬ فانتزی موضوعات داستانهای زمانی یا همان ميزانسن ميل او به کشاندن داستان به خلوت خودخواستهاش است. لذتی که از فانتزی میبریم نه ناشی از دستيابی به ابژه٬ بلکه حاصل روی صحنه آوردن٬ ميل به فاصله گرفتن از سوژه٬ از دور نگریستن و گزینش آدمها برای ورود به این حریم است. امری که متناسب با آن امکان وقوع رخداد خارجی را شکل میدهد به عبارتی کلبیمسلکی سيال در داستانها (راویها) سبب میشود شخصيتها هنگام عبور از داستان٬ به دام راوی بيفتند و پس از مدتی دوباره از جهان خودساخته و خودخواسته آن اخراج شوند.