نویسنده : گیتا گرکانی

می روی و فکر می کنی از یاد برده ای . اما برمی گردد . شب ها در خواب هایت و روزها در گوشه و کنار خانه و خیابان شهر . در انبوه آدمها و در خنده های شاد و شلوغ یک مهمانی ، لحظه ای ظاهر می شود و پیش از آنکه درست ببینی اش محو شده، می رود و می ماند. شبحی می شود که از ت به تو نزدیک تر است و از ماه دست نیافتنی تر . سایه ای که تا ابد میان تو و دیگران می نشیند.