«توماس سیبوک و نشانه‌های حیات» جزو مجموعه مواجهات پست‌مدرن است که می‌کوشد مواجهات مقولات بنیادین دوران کلاسیک و مدرن را در فضای پست‌مدرن مطالعه کند.

نشانه‌شناسی به عنوان یک رشته میان دانشگاهی چندان از عمرش نمی‌گذرد؛ اما به عنوان رهیافتی معرفتی به حوزه هستی‌شناسی، دارای قدمتی طولانی است که از ارسطو بدین سو را در بر می‌گیرد.

سیبوک از معدود نشانه‌شناسانی بود که کوشیده میان نشانه‌شناسی به مثابه رشته‌ای دانشگاهی از سویی و نشانه‌شناسی به مثابه نوعی هستی‌شناسی از سویی دیگر ارتباط دقیق و منسجمی برقرار سازد.

پروژه سیبوک با اتکا به علومی نظیر زبان‌شناسی، روان‌شناسی، مردم‌شناسی، هوش مصنوعی، جانورشناسی، ادبیات، زیست‌شناسی، فلسفه و ... می‌کوشد مرز ارتباطی میان نشانه و حیات را از نو مورد بازکاوی قرار دهد و کمبودهای آن را برملا سازد.