نویسنده : مهدی قلی‌نژاد ملکشاه

من هم خسته شده‏ام از این شهر کوچک، اینکه همه می‏شناسندت، همه را می‏شناسی. باید به همه حساب پس بدهی، همه را از خودت راضی نگه داری. من که نمی‏گویم نه. مگر من بَدم می‏آید که توی یک شهر بزرگ زندگی کنم. پیشرفت کنم، ولی آخراینجا هم دلخوشی‏هایی  دارم. شاید تو بخندی. ولی نشاهای گوجه و بادمجانم تازه جان گرفته‏اند. آفتا‏بگردان‏ها تازه دانه کرده‏اند.