نویسنده : اهورا ایمان

«ترانه و ترانه‌سرایی و آهنگسازی امروز با گذشته قابل مقایسه نیست. در گذشته گروه‌هایی بودند که سال‌ها با هم زندگی کرده بودند، شاعر خواسته‌های آهنگساز، تنظیم‌کننده و مخاطب را می‌دانست و برعکس همه چیز با هم در حرکت بود. هیچ چیز یک نت فالش نبود چه شعر، چه ملودی ساخته‌شده روی شعر و چه تنظیم. البته هم‌اکنون شعرایی هستند که استعدادهای خاص دارند. می‌توان گفت عشق به ترانه‌سرایی باعث بالا رفتن لحظۀ تفکرشان می‌باشد. دوست دارم اسم ببرم اما این استثناء قائل شدن است. ترانه‌هایی که قابل مقایسه با ]ترانۀ[ امروز نیست: وقتی تو با من نیستی از من چه می‌ماند…»