نویسنده : آگوتا کریستوف 

    ترجمه : اصغر نوری 

آگوتا كريستوف Agota Kristof، ۳۰ اكتبر ۱۹۳۵ در شهر ‍Czikvand مجارستان به دنيا آمد. در سال ۱۹۵۶ به همراه شوهرش از مجارستانِ له‌شده زير بار ديكتاتوري كمونيسم فرار كرد و به سوئيس پناهنده شد و شهر نوشاتل، واقع در بخش فرانسوي‌زبان اين كشور را براي زندگي برگزيد. در بيست‌ويك‌سالگي، نوزادي چند‌ماهه در بغل و يك لغت‌نامه تنها سلاح‌هاي او بودند در مواجه با تبعيد، تنهايي، دنياي تازه‌اي كه هيچ‌چيز از آن نمي‌دانست و زبان فرانسه كه ناگزير بود آن را ياد بگيرد. او كه هنوز گه‌گاه شعرهايي به زبان مجارستاني مي‌سرود، هم‌زمان با كار يكنواخت در يك كارخانه‌ي ساعت‌سازي به يادگيري زبان فرانسه ادامه داد.

آگوتا كريستوف، از سال ۱۹۷۰ نوشتن به زبان فرانسه را آغاز كرد. اولين آثار او نمايشنامه‌هاي كوتاهي بودند كه توسط گروه‌هاي آماتور شهر نوشاتل به روي صحنه مي‌رفتند و بعضي‌هاشان هم در راديو اجرا شدند. در كنار اين نمايشنامه‌ها، كريستوف در اين دوره داستان‌هايي هم نوشت كه بعد‌ها در مجموعه‌ي فرقي نمي‌كند (۲۰۰۵) چاپ شدند. تا سال ۱۹۸۶، آگوتا كريستوف در دنياي ادبيات فردي تقريباً ناشناخته بود، تا اينكه همان‌سال انتشارات معتبر Seuil فرانسه اولين رمان او را با نام دفتر بزرگ چاپ كرد.

پس از تريلوژي موفق دوقلوها، كريستوف رمان ديروز (۱۹۹۵) و كتابي حاوي يك داستان و يك نمايشنامه‌ي كوتاه به نام كجايي ماتياس (۲۰۰۵) و مجموعه‌ي نمايشنامه‌ي هيولا (۲۰۰۷) را منتشر کرد. او براي مجموعه‌ي آثارش جايزه‌ي معتبر شيلر كشور سوئيس را دريافت كرد و پس از چند سال بيماري و عزلت،۱۷ ژوئيه‌ي ۲۰۱۱ در شهر نوشاتل درگذشت.

شعرهای آگوتاکریستوف با موج ها و توفان های قصه های کوچک تیز و برنده شده اند.ریتم و جنبه ی موسیقیایی این شعرها وقتی ظاهر می شود که ان ها را با صدای بلند می خوانیم.

در این کتاب، خواننده با سبکی بی زینت و مستقیم مواجه می شود و مضمون هایی را می بیند که ویژگی همه ی آثار کریستوف هستند: گم گشتگی، دوری و مرگ، و همین طور، طبیعت وعشق. از ریتم اثر شگفت زده می شود و از بازیافتن لحن برنده و سیاهی که در «دفتر بزرگ» و دیگر رمان ها و داستان های کریستوف دیده است، حیرت می کند.