والتر بنیامین عمری طولانی نداشت، هنوز به پنجاه سالگی نرسیده بود که با زندگی وداع کرد. اما دستاوردهای این عمر کوتاه بسیار و تاثیرگذاری او بر حوزه تفکر عمیق بود.

والتر بنیامین در تابستان ۱۹۳۴ مقاله «مولف به مثابه تولید کننده» را نوشت، آن هم در زمانی که یک دوره اقامت نسبتا طولانی را نزد برتولد برشت می‎ گذراند. این مقاله بعد از مقاله دیگری با عنوان «تاریخ خرد عکاسی» نوشته شده است.

در کتاب «مولف به مثابه تولید کننده» بنیامین تحلیل تکنولوژی و فرم های فرهنگی را آغاز کرد و جالب اینکه بعدها همین مسئله تا حد بسیاری بر شهرتش افزود. بنیامین در لایه های زیرین این مقالات به نقد صنعت سرمایه‎داری می پردازد؛ که این ویژگی در دوران بحران در دل صنعت سرمایه داری دوباره مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته اند.

مقاله مولف به مثابه تولید کننده در عین حال یکی از سیاسی ترین مقاله های والتر بنیامین در دهه پایانی عمر اوست؛ بنیامین علاوه بر گریز مجدد به بحث عکاسی که آن را واجد رابطه ای زنده و بی ابهام با زندگی مدرن می داند، به اهمیت «ادبی سازی»، «استحاله کارکردی» و «کافی نبودن صرف تعهد» تاکید می کند.