نویسنده : آگوستو بوال 

    ترجمه : نریمان‌ افشاری

هنر بخشی از فرهنگ است چرا که فرهنگ خود انسان است. و همین بخشی از هستی اوست که انسان را انسان می کند. وجه تمایز ما و حیوان همین است. هنرمند برای ساختن فرهنگ، برای آفریدن باید آزاد باشدکه آنچه می خواهد، انجام دهد. اگر تسلیم بازار شود، اگر قواعد آن را بپذیرد و از آفرینندگی دست بکشد، از هنرمند بودن انصراف داده است...

می‌دانیم که جوامع از طریق ساختارهای معترض پیش می‌روند: پس چطور می‌توانیم بپذیریم که در این تعارضات و درگیری‌هایی که چه خوشمان بیاید و چه نیاید بخشی از آن هستیم نوعی معافیت برای آدم‌های خیلی و نجیب و پاک وجود دارد؟ چنین چیزی در کار نیست، ما همواره یا متحد سرکوب‌شدگانیم یا شریک سرکوب شدگان.