نویسنده : زیگموند فروید     

    ترجمه : حسن صفوی

زیگموند فروید در کتاب پنج گفتار درباره روانکاوى، ابتدا اثر قوانین نسبی بر روی فعالیت‌های روانی را مورد مطالعه قرار داده و سپس به دفاع از روانکاوان غیر پزشک می‌پردازد.

پروفسور زیگموند فروید (Sigmund Freud) در تمام عمر پر افتخار خود اشتیاق به این داشت که خلاصۀ آخرین نظریه‌ها و یافته‌هایش را به زبان ساده و بدون استفاده از واژه‌هاى سنگین فنى در اختیار همگان قرار دهد. مقصود اصلى از این عمل شناساندن روانکاوى به طبقه روشنفکر و خواهان اطلاعات تازه بود تا شاید از این شناسایى دهان مخالفین یاوه‌گو که اذهان عمومى را روى اغراض شخصى علیه این دانش جدید تیره مى‌کردند بسته شود و در ضمن دفاعیه‌اى هم در مقابل آن عده که از روى منطق صحیح یا غلط به روانکاوى بدبین بودند عرضه شده باشد.

کتاب پنج گفتار درباره روانکاوى متشکل از دو بخش است. بخش اول از متن گفتارهای فروید گرفته شده و بخش دوم نوشته‌اى است تحت عنوان «مسئله روانکاوى توسط اشخاص غیر پزشک» که در سالیان شهرت روانکاوى منتشر شد. در آن زمان فروید در سراسر جهان (شاید به جز شهر وین) محبوبیت داشت. تدریس روانکاوى عمومیت یافته بود و روانکاوان در ممالک عمده جهان صاحب سازمان و عنوان شده بودند.