نویسنده : آنتوان دوسنت اگزوپری

    ترجمه : محمد قاضی

روباه: من مي‌خواهم به رسم هديه رازي را بر تو فاش کنم. بدان که جز با چشم دل نمي‌توان خوب ديد. آن‌چه اصل است از ديده پنهان است. (شازده کوچولو براي آن‌که يادش نرود تکرار مي‌کند.) شازده: آن‌چه اصل است از ديده پنهان است. روباه: آن‌چه به گل تو چنان ارزش داده است عمري است که تو به پاي آن صرف کرده‌اي. (شازده تکرار مي‌کند.) شازده: ... عمري است که من به پاي گل خود صرف کرده‌ام. روباه: ... تو هرچه را اهلي کني هميشه مسئول آن خواهي بود. تو مسئول گل سرخ خود هستي... (شازده تکرار مي‌کند.) شازده: من مسئول گل خود هستم...