نویسنده : خسرو احتشامی

شعری از این کتاب :

غزل نمي‌شود آرام يك دهن بي‌تو. دريده بانوي احساس پيرهن بي‌تو. در اين سكوت زبان كلام خاموش است. گرفته زانوي غم در بغل سخن بي‌تو. پرنده‌اي‌ست در آيينه‌ام كه مي‌خواند. ترانه‌هاي غريبانه در وطن بي‌تو. پريده فاخته‌ي شعر از دريچه‌ي ذوق. شكسته پنجره‌ي بغض انجمن بي‌تو...