گزارش یک مرگ روایتی روزنامه‌نگارانه از کشته شدن جوانی به نام سانتیاگو ناصر به دست دو برادر است؛ مرگی که بعد از گذشت بیش از بیست سال هنوز دست از سر شاهدانش برنداشته، مرگی از پیش اعلام شده که همه از آن خبر داشتند. یکی از دوستان سانتیاگو ناصر- راوی ناشناس داستان- هنوز کنجکاو این مرگ است و با کسانی که در جریان آن بوده‌اند بعد از گذشت چند دهه به گفت‌وگو نشسته و دیده‌ها و شنیده‌هایش را از آن روز نحس بازگو می‌کند. روایت داستان روندی معکوس دارد، مخاطب در همان صفحه اول از این مرگ آگاه می‌شود و همراه راوی به همه جای دهکده‌ای که قتل در آن به وقوع پیوست سر می‌کشد. راوی بین گذشته و حال سرگردان است و روایت دقیق و ظریف او از حادثه‌ای که تمام اهالی دهکده از آن خبردار بودند و با این حال هیچ کس نتوانست مانع وقوعش شود، داستانی حیرت‌انگیز خلق می‌کند؛ داستانی که دلیل اهمیت آن نه قتل، بلکه چگونگی به وقوع پیوستن آن است. با اینکه مرگ در همان صفحه اول خود را به رخ ما می‌کشد اما تعلیق همچنان تا پایان داستان خواننده را رها نمی‌کند.