نویسنده : ساموئل بکت    

   ترجمه : وحید منوچهری‌واحد

کتاب نام ناپذیر یکى از آثار پیچیده و بی‌همتای ساموئل بکت جلد سوم از مجموعه‌ی سه گانه‌ی اوست. اثری عمیق و فلسفى که با جایگاهی خاص دربرگیرنده مجموعه‌ای از مضامین و احوالات بکت است. او در این کتاب با تمام قدرت سعى بر این دارد تا به بشریت ثابت کند که مردن بهتر از زنده بودن است و چه بهتر آن که انسان اصلا به دنیا نیاید.

ساموئل بکت (Samuel Beckett) که بعد از نگارش دو کتاب «مالوی» و «مالون می‌میرد»، تصمیم می‌گیرد کتاب نام ناپذیر (The unnamable) را به عنوان حلقه سوم به دو اثر قبلی خود اضافه کند در این اثر به صورت ماهرانه‌ای استادى و مهارتش در سبک نگارش را در حدى اعلا نشان مى‌دهد تا جایی که در سال 1969 میلادی موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد. او با به کار بردن کلمات و جملات کاملاً مجزا از هم توانسته اثرى را خلق کند که کمتر کسى توان درک آن را پیدا خواهد کرد.

در این کتاب ساموئل برخلاف 2 اثر قبلی دیگر قصد ندارد با یاوه‌گویی و پرچانگی از شرح داستان، طفره رود بلکه جسارت او کتاب را تا آن‌جا پیش می‌برد که منجر به انهدام آشکار هر سطری می‌شود که مشکوک به داستان یا شبیه قصه باشد. در واقع راوی در این کتاب جز حرف زدن کار دیگری ندارد. برای او به هیچ عنوان مهم نیست که در رابطه با چه حرف می‌زند، بلکه تمام حواس او متمرکز بر روی ادامه دادن کلمات، جملات و حرف زدن است. به طوری که در آخر کتاب شما حس می‌کنید او کماکان می‌خواهد با همین روند حرف بزند و ادامه دهد، ولی گویا نویسنده است که بیشتر از این اجازه حرافی به او نمی‌دهد.