ترجمه : فیروز شیروانلو

در ابتدای این کتاب شاهد یادداشتی از غلامرضا امامی، درآمدی از محمدرضا اصلانی و دو مطلب از م.آزاد و احمدرضا احمدی هستیم.

زنده‌یاد شیروانلو در این کتاب شعرهایی از آنا گرکی، شاعر الجزایر،‌ ابوالقاسم شابی، شاعر تونس، ادونیس، ولید اخلاصی، محمد ماغوط و نزار قبانی، شاعران سوریه، عبدالوهاب بیاتی، بلند حیدری و بدرشاکرالسیاب از عراق، جبرا ابراهیم جبرا، سمیح القاسم، محمود درویش و هارون‌هاشم رشید از فلسطین، جبران خلیل جبران، انسی حاج، خلیل حاوی، یوسف الخال از لبنان و احمد عبدالمعطی حجازی، صلاح عبدالصبور و محمد فیتوری از مصر را آورده است.
 
در یادداشت ابتدایی این کتاب غلامرضا امامی می‌گوید که 11 سال پس از سرایش «افسانه» از سوی نیما، شعرنو عرب در عراق شکل می‌گیرد و آورده است: «یازده سال پس از سرایش «افسانه» و طرح تغییرات فرمی در شعر و پیدایش شعر نو در ایران، در کشور عراق نیز بنایی برای شعر معاصر و نو عرب پی‌افکنده شد.نازک‌الملائکه نخستین شعرنو را با نام «الکولیرا» (وبا) سرود. این شاعر بغدادی، دوران شعر کهن و کلاسیک عرب را روزگاری تاریک نامید و طلوع ادبیاتی نو را نوید داد.