نویسنده : ماکسیم گورکی     

   ترجمه : کاظم انصاری

شصت سال پیش، هنگامی كه هنوز در ولگا با سرعت تصورناپذیری میلیون‌ها ثروت به دست می‌آمد، ایگنات گارده‌یف در یكی از كشتی‌های باری تاجر ثروتمندی به نام زایف به سمت بازرس خدمت می‌كرد. او مردی نیرومند و خوش سیما بود. ظاهری جذاب و گیرنده داشت، نادان و احمق هم نبود، یكی از آن مردمانی به شمار می‌رفت كه همیشه و در هر كار بخت و اقبال یار و یاور ایشان است. اما نه از این جهت كه ایشان با استعداد و پشتكاردار و زحمت كشند، بلكه بیشتر از این سبب كه چون صاحب قدرت عظیم هستند، در وصول به هدف‌های خویش نمی‌دانند، حتی نمی‌توانند، در اطراف انتخاب وسایل كار خود بیندیشند و تعمث و تفكر كنند.