(مسئلۀ تواتر و پیدایی قرائت‌های شاذّ)

نویسنده : شادی حکمت‌ناصر

    ترجمه : الهه شاه‌پسند ،ولی عبدی 

از دیرباز، مطالعه و تدوین در علم قرائات بیشتر در بین اهل‌سنت رواج داشته است. نگارش آثار بزرگ و کوچک قرائات، احتجاج‌نویسی و پرداختن به قرائات شاذ زمینه‌های سنتی مطالعات آنان بوده است. در دورۀ معاصر، پژوهش‌های اهل‌سنت علاوه بر تصحیح و بازنشر آثار کهن قرائی، به مطالعات زبان‌شناختی دربارۀ قرائات نیز متمایل شده است. اما شیعیان به دلیل اعتقاد به یگانگی قرائت منزّل، از همان دوران نخست، این رشته را چندان جدی نگرفته‌‌اند. آثاری که در دورۀ معاصر به زبان‌های فارسی و عربی در باب تاریخ قرائات به نگارش درآمده‌اند، غالبا رویکردی سنتی دارند. به همین دلیل، تألیف و ترجمۀ آثاری که به‌صورت روشمند به این موضوع پرداخته باشند، می‌تواند دریچه‌ای تازه به مطالعات قرائی بگشاید و ذائقۀ مخاطب را تغییر دهد. اثر حاضر یکی از همین آثار است. آنچه این کتاب را شایستۀ ترجمه کرده است، نگاه درزمانی و روشمند نویسنده به برخی مسائل علم قرائات است تحلیل روند تحولات این حوزۀ علمی با استفاده از روش‌های مطرح در مطالعات جدید حدیثی می‌تواند مبحث قرائات را به قرین دیرینه‌اش علوم حدیث پیوند زند و امکان استفاده از دستاوردهای حدیثی در حوزۀ قرائات را بیش از پیش آشکار کند. این امر پژوهش‌های مرتبط با قرائات را از وضعیت راکد کنونی خارج می‌کند.