نویسنده : زاهد بارخدا 

 در این اثر ، زن و مردی همدیگر را ملاقات می‌کنند و مکالمه شکل می‌گیرد. هر دو سعی می‌کنند چیزی را پنهان کنند. زن در تردید برای بیان گذشته و مرد در تلاش برای انکار آن. حین صحبت متوجه می‌شوند پیش‌تر همدیگر را می‌شناخته‌اند. حوادث دانشگاه و یادآوری اتفاقی که ناخواسته مسیر زندگی آن دو را برای همیشه تغییر داده است.

از متن رمان «او» :

کاش، هرچند بی‌رحمی است دربارهٔ خودم، کاش فراموشم کرده‌باشی؛ دست‌کم تمام شده‌باشم برای تو. شاید با این فراموشی، راحت‌تر کنار بیایی با آمدنم. هرچند مطمئن نبودم، وقتی آمدم. من نمی‌توانستم فراموش کنم؛ امر ناممکنی بود. بخشی از من هنوز توست؛ خودم نشانه‌ای از توام.

من اینجا، کنار تو، آمده‌ام که باهم سوگوار مرگ من باشیم. این چند روزِ ماندنم، می‌خواهم مراسم ختم خودم را دو نفره برگزار کنیم. این که می‌بینی، این زن، پیش‌تر، سال‌ها پیش مُرده است. چه‌طور می‌توانم به تو بگویم؟ چه‌طور می‌توانم گذشته‌ای را زنده کنم که این‌همه سال سعی کرده‌ام از یاد ببرم؛ بیاورمش اینجا تا شهادت بدهد به مرگ من.