|
نام محصول: نیچه 2
غیرفعال
توضیحات محصول
نویسنده : مارتین هایدگر
ترچمه : ایرج قانونی
شاید باید زمان زیادی میگذشت تا نیچه، مفسری همقد و قامت خویش بیابد و اندیشههایش را چنان که باید بفهمد.
هایدگر، همان اندیشمندی بود که یارای چنین تفسیری را داشت. همو بود که با فن هرمنوتیک و اندیشهی اونتولوژی بنیادین؛ به جان گزینگویههای نیچه افتاد و معنای نهفته در گزارههای کوتاه و تند-و-تیز نیچه را پروراند و به زبان فیلسوفپسندانهتری طرح کرد. هایدگر ِ اونتولوژیست، که بن و شالودهی فلسفه را در وجود و پرسش از آن میدانست؛ با خواندن نیچه، او را بیش از هر کس همرای خود یافت.
چه آنکه نزد هایدگر، حقیقت آلثیا(alethia) یا «آشکارگی وجود» بوده و تاریخ فلسفهی غرب، تاریخ فراموشی حقیقت به این معنای ویژه بود. پس بیراه نیست اگر ادعا کنیم در تاریخ فلسفهی غرب؛ حقیقت هر چه بیشتر از ذات خود به دور افتاد و به افسانهای دستنایافتنی بدل شد.
از آن سو، نیچه را داریم که ادعایی کاملا مشابه را داشت: او نیز در «غروبِ بتها» در مناسبتهای گوناگون به بحث حقیقت و مرگ آن، اشاره میکند. مرگی که در تاریخ فلسفهی غرب رد-زنی کرده: از یونان باستان تا فلسفههای پوزیتیویستی.
تا این جای کار، زمینه برای یک همکاری سترگ فلسفی میان دو فیلسوف فرآهم آمده، به ویژه آنکه پروژهای به بزرگی «بنفکنی تاریخ فلسفهی غرب» اگر شدنی میبود، میبایست توسط دیگرانی طرح شده باشد و کشف نیچه برای هایدگر، حکم چنین نشانه و حقانیتی داشت.
|
|