نویسنده : خالد حسینی 

    ترجمه : مهدی غبرایی

برکرانه ای مهتابی پدری ،پسر خفته اش را در آغوش میکشد و چشم به راه دمیدن سپیده و رسیدن قایقی می مانند . 

پدر با پسرش از تابستان های طولانی دوران کودکی اش میگوید 

واز خانه پدربرگ او در سوریه ،از خش خش برگ های زیتون در نسیم از بع بع بزهای مادر بزرگ او ،از تلق تلوق دیگ وقابلمه یاد میکند .همچنین حکایت شهر پر هیاهوی حمص با کوچه های شلوغ ،مسجد و بازار بزرگ را در روزگاری باز میگوید 

که هنوز از آسمان بمب بر سرشان نباریده بود و فراریشان نداده بود.