نویسنده : بختیار علی

   ترجمه : مریوان حلبچه‌ای

مرده ها و جسد ها تنها چیزهای حقیقی و منجمدی است که در تاریخ معاصر ما باقی مانده است. در طول تاریخ چنین بوده است. جسد با عنوان نماد و نشانۀ فاجعه از بحث خارج، و تنها به عنوان نماد و نشانۀ شکوه و جاودانگی و قدرت و فداکاری حفظ می شود. دریاس و جسدها فراخوانی است برای حفظ آگاهی نسبت به تاریخ ، به عنوان فاجعه و نه به عنوان داستان ساختگی افتخار و شکوه و قهرمانی.

 رمان دریاس و جسدها به طور کلی دعوتی است به اندیشیدن عمیق تر دربارۀ مرگ و جاودانگی به عنوان دو مفهوم که بیش از صد سال سیاست، آن را در شرق تولید می کند و به بازی می گیرد.