نویسنده : فریبا کلهر

موبایلش باز هم خاموش بود. اما من هی براش پیامک فرستادم و وقتی امیدم رو از دست دادم براش نوشتم : «خداحافظ. پیام های دیگه رو می ریزم توی سطل زباله ی دلم.» بنشین. بنشینی من بهتر و بیشتر احساس قصه گویی رو دارم که داره قصه ای تعریف می کنه. ممنون. معلومه که قصه ام را دوست داری و می خوای بدونی چرا موبایلش رو خاموش کرده بود، اما هنوز تا رسیدن به این قسمت قصه باید صبر کنی. خنده م می گیره. انگار شده ام شهرزاد قصه گو و برای زنده ماندن قصه رو هیجان انگیز تر می کنم، هی هیجان انگیزتر!