"پوپر"، یكی از پرنفوذترین متفكران قرن حاضر است كه تاثیر او در بسیاری از حوزه‌های علم، فلسفه، علوم انسانی و اجتماعی، پنهان یا آشكار احساس می‌شود. از همه مهم‌تر اینكه اصولی كه او در سیاست و كشورداری عرضه داشت و استوار كرد، اكنون سرچشمه‌ی الهام دوستداران آزادی و پای‌بندان به حقوق انسانی و نسل رزمجوی معاصر شده است. پوپر، از لحاظ احساس و عواطف، سخت صبغه‌ی سوسیال‌ دموكراتیك دارد. برخی از جنبه‌های تعبیر او از هراكلبوس و افلاطون شاید بتوان ماركسیستی عامیانه خواند، به معنای اینكه در آن بر خاستگاه و محیط اجتماعی آنان تاكید معتنابه می‌شود، و خصلت نامترقی عقاید سیاسی ایشان كلید تعقلشان به شمار می‌رود. پوپر با نهضت كارگران اتریش ابراز همدردی راستین می‌كند، ولی وقتی به خاطر طرفداران نظریات محافظه‌كارانه و ارگانیك درباره‌ی جامعه و هواخواهان سیاست آزادگذاری می‌رسد، حملاتش كوبنده می‌شود. می‌توان گفت كه پوپر با در نظر داشتن آرای خویش در معرفت‌شناسی، تعبیر مجددی از نظریه‌ی دموكراسی عرضه می‌كند، هم‌چنین بر اهمیت این موضوع تاكید می‌كند كه بتوان به وسیله‌ی صندوق رای در انتخابات از شر حكومت‌ها خلاص شد نه به زور. در عین حال، پوپر نگرانی‌های قوی اخلاقی نیز دارد. در زمینه‌ی سیاست‌گذاری اجتماعی و دولتی، او به چیزی سفارش دارد كه سودنگری منفی خوانده شده است، یعنی توجه به درمان دردهای اجتناب‌ناپذیر. اما این تنها رگه در تفكر اخلاقی او نیست. پوپر آشكارا درباره‌ی آزادی و بهره‌وری فرد و حمایت از آسیب‌پذیران دغدغه به دل دارد. از این گذشته رگه‌ای از استدالال‌های صریحا اخلاقی در كار پوپر دیده می‌شود كه میان اندیشه‌های وی در معرفت‌شناسی و اخلاق، روابط متقابل برقرار می‌سازد، و او در آن برپایه‌ی معرفت‌شناسی، تعبیر تازه‌ای از "امر مطلق" كانت عرضه می‌كند. در كتاب حاضر اندیشه‌ی سیاسی كارل پوپر ـ فیلسوف برجسته‌ی معاصر ـ به شیوه‌ی انتقادی بررسی شده است. فصل پایانی كتاب تحت عنوان "ارتباط كارل پوپر با جهان معاصر" نیز به مقایسه‌ای میان آرای او و اندیشه‌ی فیلسوفان پست‌مدرن اختصاص دارد."